Van Niek,
Wandelaars er is een aardige route gelopen, lekker wandelweer weer gehad in goed gezelschap van Yvette, George en Marianne, Albert en Marjan, Paul en Erica, Rose-Marie en Tom, Janke, Esther en Niek. Bijgaand een selectie van de foto’s die zijn gemaakt.
Zoals gebruikelijk wordt de jaarlijkse bivak door een select groepje voorgelopen. Zo ook dit jaar. Ruud, Piet, Niek en Henk stonden zaterdag vroeg op en vertrokken in het donker naar Hastière (zuidelijk België) raakten we in dichte mist en dachten ooooh daar gaan onze mooie uitzichten.
De bivak van de bergsportgroep is mede bedoeld om je uitrusting te testen en dit leek mij wel een goede gelegenheid om m’n wandelstokken uit te proberen (ooit aangeschaft maar nooit intensief gebruikt). Bergschoenen aan en volgepakte rugzakken omgegord vertrokken we.
De tocht begon al meteen goed met een forse warming up: de nodige hoogtemeters moesten overbrugd worden om het ‘bellevue’ te bereiken, echter het schone uitzicht viel wat tegen: door de mistflarden was het panorama niet wat het beloofde maar gaf wel een indruk dat het heel fraai zou kunnen zijn. We trokken verder via een hoogvlakte verder en ja hoor aanwijzingen gaven aan dat we af moesten zakken naar een riviertje dat we zouden moeten blijven volgen tot een volgende aanwijzing. We trokken door een wonderschoon dal, Valée de l’Hermeton, dat zich over een forse lengte uitstrekt! We kruisten een wildpad. Maar welk wild? Het leek alsof een varken met z’n hangbuik over de grond gesleept had of een dier dat iets met zich mee schouwde. Dat laatste blijkt het geval: aan de oever van de stroom een beverburcht. Dus bevers leven hier!! Onderwijl werd het tijd voor de lunch: water koken voor koffie en thee en aanvallen op de lunchpakketten! Daarna weer op pad want bij het voorlopen weet je nooit of het bedachte plan wel realiseerbaar is; soms wel en soms wat minder en dat kost wat tijd.
